AIDSART
door Joyce van Minnen
In de strijd tegen Aids wordt zoals bekend geen middel geschuwd: popconcerten, poëzie-avonden, gebedsdiensten, voetbalwedstrijden, hongerstakingen, dansestafettes en benefietveilingen. En dan is er de Zuid-Afrikaanse kunstenaar Josef Redding. Hij heeft met zijn bed-art al een hoop geld verdiend dat hij zegt te storten in een internationaal Aids-Art-Fund. Redding maakt assemblages van ziekenhuisbedden waarin aidspatienten met twee of drie man tegelijk zijn gestorven. Het zijn schokkende sculpturen met veel rauw laswerk. Zijn overdonderende creaties zijn zeer in trek bij ziekenhuizen die hun betrokkenheid bij de aidsproblematiek willen tonen. Inmiddels staat het aids-schroot van Reddy op de smetteloze gazons van tientallen ziekenhuizen in de hele wereld. Redding kan de vraag niet aan. Hij last zes uur per dag. Hij zou wel meer willen, maar hij komt bedden tekort. Want de gebruikte bedden moeten authentiek zijn. Er moet voor honderd procent vaststaan dat er echt zeker 2 echte aidspatiënten in zijn gestorven. De koper krijgt er dan ook een garantie bij met de vermelding van de herkomst van de bedden. Reddings medewerkers stropen de hele wereld af om zulke bedden te vinden en de strijd aan te binden met een uitdijend circuit van nep-reddings.
