NASPEL
door Dr. Otto Bolderwagen
Dan volgt een nieuwe verrassende fase in het verloop van de ziekte van Jamin. Het ongelukkige echtpaar komt na enige tijd letterlijk droog te staan. De man ontdekt dat zijn ejaculaat geleidelijk dikker en taaier wordt tot van een uitstorting in feite geen sprake meer is. Wel kan de man nog steeds een erectie krijgen. Bij de vrouw ontwikkelt zich snel een vaginale droogheid die de coïtus in ernstige mate belemmert. De stroefheid leidt natuurlijk tot pijn bij de samenleving en het plezier bij het vrijen verdwijnt. Bij de vrouw dreigt vaginisme, en bij de man kondigen zich potentieproblemen aan. Het spreekt vanzelf dat een en ander ernstige psychologische problemen met zich meebrengt. Daar komt nog bij dat de partners te maken krijgen met een regelmatig terugkerende flatulentie. Deze winderigheid tijdens de nachtelijke uren doet de echtelijke relatie ook al geen goed. Hoe de ziekte zich verder ontwikkelt is nog niet duidelijk. Misschien is in ernstige gevallen observatie in het ziekenhuis noodzakelijk Uiteraard worden alle bekende Jamin-patiënten onderworpen aan een langetermijnonderzoek. Daarover zal ik te zijner tijd graag in dit forum berichten. In deze afsluitende bijdrage wil ik er graag op wijzen dat deze nieuwe ziekte aantoont dat er met wisselende sexuele kontakten niets mis is en dat een eenzijdige partnergerichtheid tot onverwachte problemen kan leiden.
