Waan van de dag

zouteloos oeverloos troosteloos hopeloos

aanstelleritis

AANSTELLERITIS 
door Gerda Deutekom

Alweer een “pseudo-ziekte” ontmaskerd: fibromyalgie, met een wel heel lange lijst van ellendige symptomen en met als hoofdkwaal chronische pijn in gewrichten en spieren. De ziekte is gecreëerd door elkaar napratende artsen, patiënten en media, zeggen reumatoloog professor Rasker en arts-filosoof Ingvar Hazemeijer. De kwaal kan volgens professor Rasker het beste worden bestreden door het er niet meer over te hebben. Dan verdwijnt de aandoening vanzelf. Alleen komt er dan onvermijdelijk weer iets anders voor in de plaats. Modeziekten volgen elkaar steeds sneller op. Rond 1900 vielen jonge vrouwen regelmatig zomaar flauw, daarna volgden onder andere de telegraaf-pols, de zeer vroege voorloper van het succesvolle RSI, zenuwzwakte, hyperventilatie, whiplash, het chronische vermoeidheidssyndroom ME, ADHD en de Meervoudige Persoonlijksheidsstoornis. De laatstgenoemde kwaal, die zou worden veroorzaakt door sexueel misbruik in de jeugd, is ook weer opgedoken bij de beeldvorming rond fibromyalgie. Volgens professor Rasker speelt internet een bijna kwaadaardige rol. Dat moge zo zijn, maar wat moeten wij patiënten? Wij zijn boos en verdrietig en hebben wel degelijk echte klachten. En de WAO wordt ook nog eens steeds ontoegankelijker. Wacht maar op ons manifest! De Nederlandse Vereniging van Onbegrepen Patiënten i.o. Inlichtingen: NVOP, postbus 2021 Huis ter Heide.


reactie van Pascalle:

Hoi!!

met verwondering las ik het berichtje op een forum over dokter Rasker. Wat een domme opmerking van die man. In de meeste gevallen wordt de fibromyalgie alleen maar erger, of het nou die naam heeft of niet.
Al die verhalen over psychisch zijn al helemaal onzin. Ik ben zelf gediagnostiseerd als hebbende fibromyalgie, naar het Jan van Bremen instituut gegaan, en daar begonnen ze ook al te zeuren over psychisch en overbelasting. Ik geloofde daar geen barst van, ik heb al klachten vanaf dat ik elf ben en toen was ik echt nog niet overbelast. Dat slaat nergens op.
Mijn klachten werden steeds erger en ik ben op een gegeven moment weer bij mijn ouders ingetrokken en heb een spraakprogramma gekregen omdat ik niet meer kon typen zelfs. Dat was gelukkig mijn redding, want op het Internet ben ik onderzoek gaan na speuren over de ziekte. (Ik heb namelijk medische biologie gestudeerd, en had neurobiologie als hobby)
mijn tante had dezelfde klachten als mij, maar had aan haar schildklier. Volgens alle dokters kon ik dat niet hebben, want mijn bloed was normaal. Enige navraag leverde op dat mijn oom en oma ook aan hun schildklier hadden, maar dit was nooit in hun bloed zichtbaar geweest.
Ik ben toen al het onderzoek gaan lezen over fibromyalgie en hypothyreoidie (dat is die schildklier afwijking) en wat bleek: het grotendeel van de fibromyalgie patiënten verbeterde of genas met schildklier hormoon medicatie. Vaak niet met alleen het conventionele middel Thyrax, maar vooral met een aanvulling of alleen maar cynomel, of met Armor, het Amerikaanse dierlijke schildklier hormoon.
Nadat zowel de endocrinoloog als het Jan van Bremen instituut mijn vraag naar verdere schildklier testen niet serieus namen, heb ik een arts gezocht die mij wel wat testen: uit de 24 uur urine test kwam dat ik wel wat aan mijn schildklier mankeerde. Nu gebruik ik pas een maand Thyrax (bij mij werkt dit middel wel goed) en ik voel me al stukken beter. Minder pijn, ik slaap weer wat, en heb alle antidepressiva en slaapmiddellen weggegooid. Het duurt ongeveer een jaar eer de medicatie volledig aanslaat. Niks niet psychisch, de oorzaak was medisch.

En het stomme is, ik ben bij lange na niet de enige. Alternatieve artsen weten het allang: niet alle schildklier afwijkingen zijn in het bloed te zien: veel fibromyalgie patiënten hebben eigenlijk hypothyreoidie en hun klachten kunnen verdwijnen met schildklier medicatie.
Waarom conventionele artsen zo moeilijk doen om patiënten een aanvullende test te geven is mij eigenlijk een raadsel, en de ziekte doodzwijgen zoals die professor wil maakt wel inderdaad dat er minder ‘fibromyalgie patiënten’ komen, maar dan lopen er gewoon meer mensen gewoon meer mensen met pijn en zonder diagnose rond.

Maar dat de meeste patiënten toch aan hun schildklier blijken te hebben is voor mij toch wel het ultieme bewijs dat het probleem niet verdwijnt met doodzwijgen, want het schildklier afwijking verdwijnt niet zomaar. (Enkele zeldzame afwijkingen uitgezonderd)

-xxx- Pascalle

PS: meer informatie over schildklier afwijkingen en fibromyalgie op mijn website hierover: http://fibrohypo.cjb.net

gepost op
17-7-2003 om 20:38


reactie van Pascalle:

Na een hoop gedoe heb ik eindelijk het artikel van dokter Rasker opgevist. Oops! In tegenstelling tot wat hier beweerd wordt geloofd dokter Rasker niet dat fibromyalgie aanstellerij is, hij is van mening dat de meeste patiënten gewoon iets anders mankeren en de dokter niet goed gezocht heeft.

Prof. Dr. J. J. Rasker: “diagnose fibromyalgie wordt gemakkelijk gesteld.”
Het is prof. Rasker een doorn in het oog dat de diagnose fibromyalgie zo makkelijk wordt gesteld. “Ik noem het een diagnose van luie dokters. Door de klachten fibromyalgie te noemen ben je snel weer van de patiënt af. Maar in heel veel gevallen hebben de klachten een organische oorzaak, die vaak moeilijk is op te sporen. Ik ben ervan overtuigd dat, wanneer je verder zoekt op de plaats waar de eerste problemen zich voordeden, je die oorzaak ook in veel gevallen zult vinden. Het gebeurt in mijn praktijk heel vaak dat ik bij een second opinion een andere oorzaak vindt voor de klachten die als fibromyalgie worden gepresenteerd. Bij een aantal mensen zijn die klachten dan goed te behandelen en verdwijnt het algemeen pijnsyndroom als sneeuw voor de zon.”

Voor iedereen die het wil lezen heb ik hier het complete artikel:
http://www.geocities.com/hetispsychisch/rasker.html

gepost op
6-10-2003 om 21:30


reactie van Christien:

Hoi allen,

Ik las in het blad van het FES het artikel van Prof. Dr. Rasker en ging op zoek naar deze man. Ik vond hem in een ziekenhuis in Enschede, er was echter 1 probleempje, de man was met pensioen gegaan.

In overleg met het ziekenhuis, gaven zij aan dat de Professor had gewerkt met een team reumatologen welke allen de uitspraken van Professor Rasker ondersteunden.

Ik maakte op maandag een afspraak en kon tot mijn grote verbazing al op woensdag daar komen voor een consult.

Opgetogen ging ik op weg en werd uiterst vriendelijk te woord gestaan door een secretaresse, de arts zou mij zo komen halen.

Ik had een lijstje meegenomen waarin al mijn klachten stonden. Dit had ik gemaakt omdat ik in 1999 van een vrouwelijke reaumatologe een diagnose had gekregen van een mogelijke Fibromyalgie. Waarop ik naar huis werd gezonden met een folder van het FES en het daar maar verder moest uitzoeken.

Echter mijn klachten waren dit jaar zoveel erger geworden, dat ik niet meer mijn werkzaamheden kon verrichten en ik in de ziektewet belande. 3 artsen waar ik kwam, konden alleen aangeven, dat ik een diagnose had. Welliswaar bestond Fibromyalgie niet, want het was een diagnose die artsen maar gaven aan mensen met vele vage klachten waar geen andere diagnose voor te vinden was. Met andere woorden, ook bij mij zit het tussen mijn oren.

De arts haalde mij op en tot mijn grote verbazing was het dezelfde reumatologe die mij al eerder vertelde dat ik een mogelijke Fibromyalgie heb.

Oke, neen, mijn ljstje had zij niet nodig! Zij werkten daar alleen met eigens standaard vragen en onderzoek! Heerlijk die standaard vragen, dus niet! Toen een lichamelijk onderzoek, dat ging zo snel. Ik was nog langer bezig met uitkleden als zij met haar onderzoek!

Eenmaal weer aangekleed bij haar terug, kreeg ik te horen, Ja, laten we het maar op Fibromyalgie houden!

Ik vroeg haar waarom er in de media zoveel aandacht is gegeven aan de standpunten van Prof. Dr. Rasker, waarop zij aangaf dat zij daar niet blij mee waren, iedereen wou nu een consult en zij steunden echt niet de uitspraken van hun voormalige chef.

Toch wou ik meer weten over het deel, Fibromyalgie. Waarop ook zij aangaf dat het inderdaad een diagnose is van artsen voor mensen met vele vage klachten, waar geen andere diagnose te stellen is!

Waarop ik haar vertelde dat ik hulp zoek om verder te kunnen komen, weer wil werken, weer wil functioneren en niet zit te wachten op het stellen van een Vage Diagnose!

Maar zij was klaar met mij, ik moest het maar uitzoeken met mijn huisarts, niet met haar, gesprek afgelopen, weer een illusie rijker……

En ik kan jullie zeggen dat dit niet leuk is!

Christien

gepost op
18-11-2003 om 08:49

Vorige Bericht

Laat een reactie achter

© 2024 Waan van de dag

Thema door Anders Norén