namen

NAMEN 
door Gino de Weerd

India! Een moderne exotische meisjesnaam. Eritrea! Trinidad! Santiago! Zambesi!. Het nieuwste van het nieuwste is je kind een aardrijkskundige naam geven. Het is tenslotte een wereldburger. Hoe ontstaat zoiets? Vroeger was er een beperkt arsenaal van namen. Er werd veel vernoemd: naar ouders, grootouders, ooms en tantes. Nu wordt er nog maar weinig vernoemd, of het moet zijn naar bekende artisten, liefst buitenlandse filmsterren: Kevin, Nick, Bruce. Toch is het aantal voornamen nog steeds relatief beperkt, want er wordt weinig afgeweken van wat in de mode is. Opvallend is de blijvende populariteit van Joodse namen als Sam, David en Esther, ook al is er helemaal geen sprake van een Joodse achtergrond. Het vinden van een naam is vaak een gezelschapsspel van ouders, dat steevast ontaardt in ruzie. Een ding staat vast: al lijkt een naam nog zo mooi en geschikt, als ie van een gehate of geminachte kennis, collega of familielid is valt ie onmiddellijk af. Geen akelige associaties! Namen van politici zijn ook niet meer in zwang. De Antons, Adolfs, Benito’s en Winstons zijn allang opa of overopa. Nu is er inmiddels een hele scootergeneratie Osama’s in opkomst. Gemeente-ambtenaren durven tegenwoordig geen naam meer te weigeren uit angst voor een pak slaag. Dat vraagt om een zwarte namenlijst, enkel en alleen om kinderen te beschermen.