De Waan van de Tour
door Raymond Serré
Tyler Hamilton heeft zijn sleutelbeen gebroken, Ullrich zou in de vierde etappe hebben willen afstappen, Remmert Wielinga was de hele Tour al ziek, Boogerd zijn bekken stond scheef, Simoni heeft weliswaar een etappe gewonnen maar heeft last van koortsuitslag op zijn lippen,volgelopen benen en geen kracht, terwijl hij in mei met overmacht de Ronde van Italië won…..
Over een paar jaar kan ik U alles melden over de structuur van de ontlasting van Armstrong, de prostaat van Iban Mayo en per dag kan ik mededelingen doen over de samenstelling van het bloed van de eerste tien renners in het algemeen klassement. En hoe weet ik dat? Door de journalisten die de Tour volgen. Er zijn er namelijk veel te veel en dus lullen ze maar over bijzaken. Daar hebben ze ook tijd zat voor: Er zijn eindeloze uitzendingen van etappes die zelfs mij als Tourfanaat helemaal niet interesseren. Een uur voor de finsh is prima. Maar tegenwoordig zitten wij drie uur lang te kijken naar vlakke ritten en drie uur lang te luisteren naar dokter Herbert Dijkstra. De Tour is leuk, maar de Tour wordt doodgeluld. Volgend jaar twee programmas over de Tour. Eén voor wielerliefhebbers en één voor de overtollige, overbodige journalisten. De Tour de Waan. Voor sportgekken die de hele dag willen lullen. Over niks. Op Nederland Vier. En de groeten aan Herbert Waanstra……
