Cryptomunten spreken tot de verbeelding van geldbeluste mensen. Ook al snappen die mensen er niks van. Maar dat je er snel rijk van zou kunnen worden begrijpen ze heel goed. De Bitcoin met zijn duizelingwekkende waardestijging trekt natuurlijk de meeste aandacht. Om mee te kunnen profteren stoppen nog meer mensen daar hun geld in, waardoor de waarde verder stijgt. Zo beginnen de activiteiten rond deze munt te lijken op een piramidespel. Het wachten is slechts op de grote instorting, waarbij alleen de pioniers wegkomen met een groot bedrag. Voor de meeste bezitters is het devies: zo lang mogelijk op je munten blijven zitten. Niet verkopen omdat je anders een verdere waardestijging misloopt. Dit doet denken aan het oppot-gedrag van de aloude vrekken. “Mijn lieve geldje!” Maar anders dan vroeger kunnen ze al die vergaarde cryptomunten niet door de handen laten glijden. Ze zijn onzichtbaar en je kunt er niet mee spelen en douchen. Kortom, het is een rijkdom van niks, die alleen maar verdrietig maakt. Daar zit je dan met je zeepbelmuntjes opgescheept tot Sint Juttemis als de kalveren op het ijs dansen. En dan is het wachten op de eerste wakken. Uiteindelijk zakken de huisjes van de onwijze mannetjes krakend door het ijs.
